Poezjo, mów za mnie, gdy nocą w oparach łez i kawy tonę.

"Nie zrozumiem nigdy, nie nazwę

żadnej rzeczy z daleka ni z bliska

Rozdeptałem słowa na miazgę,

okrwawiłem słowa i ciskam. (...)

Wiem, że nigdy poznać nie zdołam,

jak moc mnie usidla i dręczy (...)

Trzeba wyrwać się, trzeba odejść

trzeba biec, uchodzić przed klęską!

Jak odnaleźć radość i młodość,

gdzież jest miłość, miłość zwycięska?"

~W. Broniewski.