Only love can hurt like this.

Płakać mi się chce. Nie lubię filmów, książek z tematyką miłosną, nie lubię patrzeć na publikowane przez innych zdjęcia, na których są oni zakochani. Bardzo tęsknie za miłością, chociaż przecież mam ją, mam jego.
Bardzo mi smutno, brakuje mi ciepła, miłych słów, poświęcenia mi czasu, uwagi, żebym nie musiała czuć się zapomniana, niedoceniona. Boję się o to prosić, boli mnie, że tego nie mam. Chciałabym być bezpieczna, nie musieć już nigdy bronić się przed odejściem, nie musieć się martwić, że jako argument zostanie użyte to, z czym się zmagam. Słabość nie powinna być argumentem, ale elementem, nad którym się pracuje.
Kochaj mnie, tak jak kiedyś. Kochaj mnie...

Poezjo, mów za mnie, gdy nocą w oparach łez i kawy tonę.

"Nie zrozumiem nigdy, nie nazwę

żadnej rzeczy z daleka ni z bliska

Rozdeptałem słowa na miazgę,

okrwawiłem słowa i ciskam. (...)

Wiem, że nigdy poznać nie zdołam,

jak moc mnie usidla i dręczy (...)

Trzeba wyrwać się, trzeba odejść

trzeba biec, uchodzić przed klęską!

Jak odnaleźć radość i młodość,

gdzież jest miłość, miłość zwycięska?"

~W. Broniewski.